حفظ و گسترش مهدویت گرایی هم از حیث اعتقادی و هم از حیث عملی در عصر قبل از ظهور بسیار ضروری است؛ چرا که مردمی که دارای اعتقاد و شناخت صحیح باشند، حق را از باطل تشخیص می دهند و دچار تردید نمی گردند و در عصر ظهور به تصدیق و تایید امام خود مبادرت می ورزند و یاری اش می نمایند .

امروزه اکثر مردم جامعه به مسئله مهدویت بسیار سطحی و عامیانه می نگرند و کمتر به مقوله های معرفتی و تعهدآور توجه می کنند.برگزاری جشن های نیمه شعبان شاهدی بر این مدعاست؛ جشن هایی که مردم تزیین معابر و مداحی ها را بر گوش دادن به سخنرانی ها و دریافت پیام های مهدویت و انتظار ترجیح می دهند .

البته این جشن های ظاهری بسیار خوب است، ولی باید در کنار آن از نور معرفت صاحب آن نیز بهره مند گردند . به کسب معرفت و درک صحیح از پیشوای خود پردازند .رسول گرامی اسلام (ص) فرموده اند: « من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتهً جاهلیّۀً» آن کس که امام زمانش را نشناخته بمیرد به مرگ جاهلی مرده است .