سپس رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند :

یا أُبَیّ،
طوبی لِمَن لَقِیَه،
خوشا به سعادت کسی که مهدی علیه السلام را ملاقات کند.

طوبی لمَن أَحَبَّهُ،
خوشا به حال کسی که مهدی علیه السلام را دوست بدارد.

طوبی لمَن قالَ بِهِ،
خوشابه سعادت کسی‏که معتقد به امامت مهدی‏علیه السلام باشد.

پس از آن بشاراتی را در رابطه با اصحاب امام زمان علیه السلام بیان فرمودند :

یُنجیهِمُ اللَّهُ بِهِ مِنَ الهَلَکَةِ وَبِالإقرارِ بِاللَّهِ وبِرَسُولِهِ وَبِجَمیعِ الأَئِمَّةِ.
خدای تبارک و تعالی آنان (محبّین و معتقدین به مهدی علیه السلام) را بخاطر آن حضرت و به واسطه اعتقاد به خدا و رسولش و ائمه اطهار از هلاکت نجات می‏دهد.

یَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمُ الجَنَّةَ.
خدا، درهای بهشت را بر روی آنان می‏گشاید.

و در وصف پیروان و دوستان امام عصر علیه السلام این‏گونه فرمودند :

مَثَلُهُمْ فی الأَرْضِ کَمَثَلِ الْمِسْکِ الّذی یَسْطَعُ رِیحُهُ وَلا یَتَغَیَّرُ أَبداً.
مَثَل آنها در روی زمین، مَثل مُشک است که دائم از خود بوی خوش می‏پراکند ولی در آن تغییر ایجاد نمی‏شود.

وَمَثَلُهُم فی السَّماءِ کَمَثَلِ الْقَمَرِ المُنیرِ الّذی لا یُطفی نورُهُ أَبَداً. [1] .
و مَثَل آنها در آسمان مانند ماه درخشانی است که نورش هرگز خاموش نمی‏شود.

پی نوشت:
1- عیون اخبار الرضا علیه السلام،ج1،باب 6،ح 29.